Regio’s

De verschillende Schotse geografische regio’s hebben grote invloed op de eigenschappen van de whisky die er wordt geproduceerd. Het ruige  zeeklimaat op de eilanden levert een ander type malt op dan, degene die rijpen in de kalme laaglanden van Schotland. Schotland wordt gewoonlijk onderverdeeld in 4 regio’s: de Hooglanden, de Laaglanden, Islay en Campbeltown. De hoogland regio is de grootste, en deze wordt weer onderverdeeld in : Westelijke, Oostelijke en Centrale hooglanden, Speyside en de eilanden (Met uitzondering van Islay).

De Laaglanden

De Schotse laaglanden worden ook wel de Gardens of Scotland genoemd. Er bevindt zich weinig turf, de karakteristieke ’turf-smaak’ ontbreekt hier veelal in de malts. Wel aanwezig zijn grote hoeveelheden gerst van goede kwaliteit. De laaglanden zijn verantwoordelijk voor lichte malts met fruitige kenmerken. Opvallend is dat  in de laaglanden een aantal distilleerderijen kiest voor een drievoudige distillatie. Dit is vrij ongebruikelijk aangezien tweevoudige distillitatie overheerst in Schotland. Het betreft Rosebank en Auchentoshan. De laatst genoemde is samen met Glenkinchie op dit moment nog de enige operationele distilleerderij in de laaglanden.

De Hooglanden

Speyside

Een streek in de Highlands waar de meeste distilleerderijen per vierkante kilometer staan, in totaal bijna 60! De streek is genoemd naar de rivier de Spey die er doorheen stroomt. In deze streek is minder turf aanwezig dan elders in de hooglanden. De Speyside-malts zijn over het algemeen degene met de zachtste smaak. Ondanks het grote aantal verschillende distilleerderijen die dicht bij elkaar liggen, hebben de diverse malts toch een grote verscheidenheid aan kenmerken, en zijn heel complex van smaak.

Noordelijke Highlands

Een bergachtig en onstuimige gebied, met vele diverse waterbronnen.

Het gebied strekt zich uit van Inverness tot Wick, het meest noordelijke punt van het Schotse vasteland. De geproduceerde malts zijn vol van smaak en hebben een zilt tintje. Dit wordt veroorzaakt doordat veel distilleerderijen aan zee liggen.

Westelijke hooglanden

Het gebied tussen Oban en Fort William produceert zachte en volle malts. Het is altijd een regio geweest waar weinig distilleerderijen waren te vinden. Op dit moment zijn alleen Oban en Ben Nevis nog operationeel.

Centrale hooglanden

Het gebied dat grenst aan de laaglanden en reikt tot het begin van de Hooglanden. Je vindt hier malts met uiteenlopende eigenschappen. De meest zuidelijke distilleerderijen neigen naar Lowland malts, terwijl de meer noordelijke overeenkomsten hebben met de Speyside malts. Op dit moment zijn de volgende distilleerderijen operationeel: Glenturret, Blair Athol, Tullibardine, Glengoyne , Edradour. De laatst genoemde is de kleinste distilleerderij van Schotland.

De eilanden

Deze malts worden geproduceerd op de eilanden Mull (Tobermory), Skye (Talisker), Jura (Isle of Jura), Arran (Isle of Arran) en de Orkney-eilanden (Highland Park & Scapa). De kenmerken zijn uiteenlopend: van fruitig tot turfachtig, met een zilte ondertoon van de zee.

Campeltown

Campeltown is een stad op het schiereiland Kintyre. Ooit was dit het centrum van de whisky-industrie in Schotland, met meer dan 20  distilleerderijen. De Campeltown whisky was erg populair tijdens de Amerikaanse drooglegging in de jaren 20 van de negentiende eeuw, en werd op grote schaal gesmokkeld. Na de hoogtijdage volgde echter economische neergang. Op dit moment zijn er nog slechts twee distilleerderijen: Springbank en Glen Scotia. De eerst genoemde is ook verantoordelijk voor het merk Longrow

Islay

Islay staat bekend om de zware malts die er worden geproduceerd. Turf was hier lange tijd de enige  brandstof, en dat is terug te vinden in de  malts! Ze hebben een sterke turfachtige, rokerige,  soms zelfs medicinale (jodium) geur en smaak. Dit geldt echter niet voor alle malts. Laphroaig , Lagavulin en Ardbeg behoren tot de zwaarste categorie Islay-malts. Bowmore en Caol Ila zijn wat lichter dan de eerstgenoemde, maar nog steeds robuust. Buhnahabhain en Bruichladdich zijn relatief zacht en meer fruitig. Ze vormen daarmee een sterk contrast met de zware broers. De laatste distilleerderij is Port Ellen, maar deze produceert echter geen whisky meer en voorziet alle distilleerderijen op het eiland van gemoute gerst.